Poema para Tareixa

13/11/2017

Eu, nobre bruto,
Cos meus ollos de parásito,
Atopei este poema para Tareixa
nun sobre pechado
tal oración nunha estampa.
Dicía
Non volverei repetir o nome de Cecila
Xa que posuo a virtude de esquencer.
Abonda ver o seu corpo roto e sen ás
á altura das iconas.
As paredes do rostro e o seu perigo
Nesta pregaria dos ósos,
no tesón dos esquencidos

Deixe uma resposta.

Autor

Unha vez graduado intereseime pola Lingua e a Literatura Galegas publicando o monográfico “O silencio interior” sobre a figura de Ricardo Carbalho Calero, incluído na Historia da Literatura Galega editada pola AS-PG. Fun relator no congreso sobre Manuel García Barros, mestre e escritor estradense. Colaborei nos xornais locais Capicúa e O que hai.
Son co-fundador do colectivo “A Estrada das letras”, que tén como meta a realización de concursos literarios, sendo o gañador da primeira edición co texto “Poesía a Rose Vela”
O meu gusto pola literatura impulsoume a escribir dende adolescente, recibindo o meu primeiro premio literario aos 17 anos de mans de Manuel María.
Fun galardoado cun accésit na XXI edición do certame literario Manuel-Orestes Rodríguez López con tres poemas da obra inédita “As mulleres e as augas”, publicados xunto aos textos gañadores. Tamén inéditos son os poemas “Poesía completa de Heladio Bauer” e “Ruínas”.

Histórico

Novembro 2017
Janeiro 2017
Dezembro 2016

Categorias

Feed RSS

SINDO VILLAMAYOR​