O cartel

Dous amigos camiñan parellos pola beirarrúa dunha cidade anónima.
Un cartel apelicado nun esbrancuxado muro atrae a súa atención.
O porco de pé, reza o encabezamento en grandes letras que tentan imitar a escrita manual.
Os homes detéñense ante o devandito, e coas mans nos petos do pantalón, estúdano con interese.
“E logo? Será un homenaxe a Risco?”.
“Non, é que o porco leva tempo farto de estar deitado”.
“E?”.
“Pois non escoitaches que hai que ser máis compasivo cos animais?”.
“Escoitei”.
“E non coñeces o dito: máis vale morrer de pé que vivir axeonllado?”.
“Coñezo”.
“Pois aí o tes, agora ao porco, por razóns humanitarias e compasivas, hai que matalo de pé”.
“Pero de pé o porco ou o matachín?”.
“Imos ver, non estas atento cando falo, quen vai morrer?”.
“Normalmente o porco...”.
“Pois logo, é o porco o que ten que estar de pé para cumprir “.
“Que queres que che diga...eu son máis de morrer deitado. Na cama, a poder ser...”
“Insinúas que habería que matar ao porco na cama?”.
“Tal e como están as cousas, iso daría lugar a moita viuvez...”.
“Esa retranca túa, ás veces...dáme medo”.






Haz clic aquí para editar.