Tabeirós Montes
  • Novas
    • Presentación
    • Contacto
    • Colabora
  • Terra
    • A Estrada >
      • Agar (Santa Mariña)
      • Aguións (Santa María)
      • Ancorados (San Pedro)
      • Ancorados (San Tomé)
      • Arca (San Miguel)
      • Arnois (San Xiao)
      • Baloira (San Salvador)
      • Barbude (San Martiño)
      • Barcala (San Miguel)
      • Barcala (Santa Mariña)
      • Berres (San Vicenzo)
      • Callobre (San Martiño)
      • Castro (San Miguel)
      • Cereixo (San Xurxo)
      • Codeseda (San Xurxo)
      • Cora (San Miguel)
      • Couso (Santa María)
      • Curantes (San Miguel)
      • Estrada, A (San Paio)
      • Frades (Santa María)
      • Guimarei (San Xiao)
      • Lagartóns (Santo Estevo)
      • Lamas (San Breixo)
      • Liripio (San Xoán Bautista)
      • Loimil (Santa María)
      • Matalobos (Santa Baia)
      • Moreira (San Miguel)
      • Nigoi (Santa María)
      • Oca (Santo Estevo)
      • Olives (Santa María)
      • Orazo (San Pedro)
      • Ouzande (San Lourenzo)
      • Parada (San Pedro)
      • Paradela (Santa María)
      • Pardemarín (Santa Baia)
      • Remesar (San Cristovo)
      • Ribeira (Santa Mariña)
      • Ribela (Santa Mariña)
      • Riobó (San Martiño)
      • Rubín (Santa María)
      • Sabucedo (San Lourenzo)
      • Santeles (San Xoán)
      • Somoza, A (Santo André)
      • Souto (Santo André)
      • Tabeirós (Santiago)
      • Toedo (San Pedro)
      • Vea (San Xiao)
      • Vea (San Xurxo)
      • Vea (Santa Cristina) >
        • Santa Cristina de Vea (Santa Cristina)
      • Vea (Santo André)
      • Vinseiro (Santa Cristina)
    • Beariz >
      • Beariz (Santa María)
      • Lebozán (Santa Cruz)
      • Xirazga (San Salvador)
    • Cerdedo >
      • Castro (Santa Baia)
      • Cerdedo (San Xoán)
      • Figueiroa (San Martiño)
      • Folgoso (Santa María)
      • Parada (San Pedro)
      • Pedre (Santo Estevo)
      • Quireza (San Tomé)
      • Tomonde (Santa María)
    • Forcarei >
      • Aciveiro (Santa María)
      • Castrelo (Santa Mariña)
      • Dúas Igrexas (Santa María)
      • Forcarei (San Martiño)
      • Madanela de Montes, A (Santa María Madanela)
      • Meavía (San Xoán)
      • Millarada (San Amedio)
      • Pardesoa (Santiago)
      • Pereira (San Bartolomeu)
      • Presqueiras (San Miguel)
      • Presqueiras (Santa Mariña)
      • Quintillán (San Pedro)
      • Ventoxo (San Nicolao)
  • Patrimonio
    • Material >
      • Arquitectura vernácula >
        • Alvarizas
        • Pombais
        • Reloxos de sol
      • Castros >
        • Castro de Barbude
        • Castro de Garellas
        • Castro Loureiro
        • Castro da Mouteira
        • Castro de Ribela
      • Cruceiros >
        • A Estrada
        • Forcarei
        • Cerdedo
      • Hórreos >
        • O hórreo do Coto Nabal
        • Hórreo de Quintela
      • Igrexas >
        • Capela de San Bartolomé
      • Industria
      • Lavadoiros >
        • Lavodoiro de Liñares
        • Lavadoiro do Souto
      • Megalítico
      • Mámoas
      • Mosteiros >
        • Aciveiro
      • Muíños
      • Neveiras >
        • Neveiras de Fixó
        • Neveiras do mosteiro de Aciveiro
      • Pazos >
        • Casa e capela de San Ildefonso na Algalia (Guimarei)
        • A casa de Araúxo en Ponte-Sarandón
        • Casa de Badía
        • Casa de A Silva en Ribadulla (Arnois)
        • A Casa da Condesa (ou do Piñeiro) en Santa Mariña de Ribeira
        • A casa de Sesto (Ribela)
        • Casa de Recarei (Curantes)
        • Casa de Miranda (Santeles)
        • Casa de A Silva en Vendexa
        • A Casa Grande de Parada
        • A Casa Grande de San Paio de Figueiroa
        • Casa de Barcia en San Miguel de Cora
        • A casa de "Os Muros"en San Pedro de Parada
        • Casa de Vilanova en Remesar
        • "Casa Varela” en Pereiras
        • Os Mondragón de Vilasusán.Remesar
        • O Pazo do Outeiro de Maíndo (Couso)
        • Pazo de Correáns
        • Pazo de Guimarei
        • Pazo da Mota
        • Pazo de Monteagudo
        • Pazo de Oca
        • Pazo de Preguecido
        • Pazo de Valiñas
        • Pazo de Xerliz
      • Petos de ánimas
      • Petróglifos >
        • Cuiña (Quireza)
        • Laxa da Romaxe
        • Laxas de Penide
      • Pontes >
        • Ponte de Santo Antonio
        • Ponte Vea
        • Ponte de Gundián
        • Ponte de Paradela
        • Ponte de Parada
        • Ponte de Leira
        • Ponte de Gomail
        • Ponte do Crego
        • Ponte Carballa
        • Ponte de Andón
        • Ponte de Pedre
        • Pontes do Lérez
      • Torres e castelao >
        • A Torre da Barreira
        • Castelo de Cira
        • Fortaleza/Castro de Terra de Montes
        • Torre de alarma de Barciela
        • Torre de Guimarei
    • Natural >
      • Árbores >
        • Sobreira de Valboa
        • Sobreira de Valiñas
      • Fervenzas >
        • Fervenza de Callobre
        • Fervenza de Curantes
        • Pozo Sangoento
        • Fervenza do Segón
      • Fontes
      • Flora >
        • Cogumelos
        • Piornal de San Trocado
      • Fauna >
        • Aves >
          • Canilonga
        • Anfibios e réptiles
        • Invertebrados
        • Mamíferos >
          • Lontra
        • Peixes
      • Lagoas >
        • Canteira de Ventoxo
        • Lagoa Sacra
        • Lagoa do Seixo
      • Montes >
        • Candán
        • Monte do Seixo
        • Pico Sacro >
          • Fotografías
          • Textos
          • Vídeos
        • Serra de Cabanelas
      • Penedos >
        • Penedas de Naveiro
      • Ríos >
        • Ulla
      • Vales
    • Inmaterial >
      • Entroido
      • Haxiografía
      • Mitoloxía
      • Oficios >
        • Esmoleiros
      • Romaxes >
        • A Saleta de Bugarín
      • Rapa das bestas >
        • Fotografía >
          • Fotorapa
          • 2008
          • 2009
          • 2010
          • 2011
          • 2012
        • Vídeo
        • Publicacións
      • San Xoán
  • Artes
    • Artesanía >
      • Fernando Porto
    • Cine >
      • Chano Piñeiro
    • Escultura >
      • Ignacio Cerviño
      • Esculturas funerarias >
        • Cemiterio de Folgoso
      • A purísima de Asorey
    • Fotografía >
      • Karina
      • Pedro Brey Guerra
      • Maxcarun >
        • Aves
        • Insectos
        • Mamíferos
        • Reptis e anfíbios
      • Naturgalicia
    • Música >
      • Banda de Gaitas de Forcarei
      • Coral Polifónica Estradense
      • Chorovía na moucarría
      • Gaiteiros de Soutelo
      • Nao
      • Xenreira
      • Xosé Lueiro
    • Pintura >
      • Virxilio Blanco
    • Teatro
  • Letras
    • Avelina Valladares
    • Andrea Porto >
      • Textos
    • Alfonso Daniel Rodríguez Castelao
    • Antonio Fraguas
    • Antonio Rodríguez Fraiz >
      • Textos
      • Estudos
      • Entrevistas
    • Carlos Loureiro >
      • Textos
    • Carlos Mella
    • Calros Solla >
      • Textos
    • David Otero >
      • Textos
    • Dionísio Pereira >
      • Textos
    • Goretti Sanmartín >
      • Textos
    • Manuel Cabada Castro >
      • Textos
    • Manuel García Barros >
      • Correspondencia >
        • Cecilia Alcoba
        • Xosé Ramón Fernández Oxea (BEN-CHO-SHEY)
      • Documentos
      • Fotos
      • Vídeos
      • Estudos
    • Manuel Daniel Varela Buxán >
      • Fotos
      • Textos
    • Marcial Valladares Núñez >
      • Actividades
      • Estudos
      • Obra
      • Vídeo
    • Neves Soutelo >
      • Textos
    • Olimpio Arca Caldas >
      • Fotos
      • Obras
      • Vídeos
    • Ramón de Valenzuela Otero >
      • Achegas >
        • Sermos Galiza
      • Fotos
      • Vídeos
    • Santiago Gómez Tato
    • Sindo Villamayor >
      • Sindo Villamayor
    • Susana Sánchez Aríns >
      • Susana Sánchez Arins
    • Xoán Carlos Garrido
    • Xosé Luna Sanmartín >
      • Recursos
    • Xosé Manuel Martínez Oca
    • Xoseme Mosquera >
      • Vida
      • Obra
    • Xosé Manuel Cabada Vázquez >
      • Biografía
      • Documentos
      • Imaxes
      • Obra
    • Xosé Otero Abelleira >
      • Fotografías
    • Xosé Roxelio Otero Espasandín >
      • Do autor >
        • Vivir morrendo
      • Paisaxe vital de Xosé Otero Espasandín con Castro ao lonxe
      • Un Otero Espasandín de vinte anos
    • Xosé Varela Buela
    • Xurxo Esquío >
      • Xurxo Esquío
  • Historia
    • Feitos >
      • Prehistoria
      • Idade Antiga
      • Idade Media
      • Idade Moderna
      • Idade Contemporánea >
        • Revolta labrega de 1915 >
          • Sociedades agrarias
          • Xornais e documentos
          • Sociedade de Instrución Unión de Rubín de La Habana
          • Recuperación da Festa Labrega
          • Revolta labrega de 1915
    • Persoas >
      • Anxel Campos Varela
      • Manuel Ventura Figueroa
      • Mary Isaura
      • Pedro Campos Couceiro
      • Pedro Varela Castro
      • Ramón Silvestre Verea García
      • Virxinia Pereira
      • Waldo Álvarez Insua
  • Memoria
    • Actividades >
      • Ponte do Barco
      • Eliminación da simboloxía franquista
      • Homenaxe nacional as vítimas do franquismo en San Simón
      • Homenaxe a Xoán Xesús González
      • Proxección de "A derradeira lección do mestre" (24-3-2007)
      • Homenaxe aos paseados da Ponte do Regueiro
      • Conmemoración do 5 de xuño (5-06-2007)
      • Homenaxe a Bernardo Mato Castro na súa escola (8-7-2006)
    • Documentos >
      • Causas >
        • Así se xustifica unha condena a morte de José Costés Fernández e José Gómez Rivas >
          • Ideas polas que se mata a Cortés Fernández
      • Cartas >
        • Manuel Graciano ao Goberno Portugués
        • Carta dos Concelleiros ao pobo da Estrada
        • Ramón Fernánde Rico
        • José Mª Pena
      • Instrucións para a resistencia
      • Oficio de Crego de Castro (Cerdedo)
      • Memorias >
        • Memorias dun proscrito
      • Prensa >
        • Galicia Libre
      • Publicacións
    • Feitos >
      • O levantamento franquista na Estrada
      • A Estrada viste a camisa azul
      • O “imposto revolucionario”
      • O saqueo do pobo. O invento do secuestro express
      • As incautacións: A insticionalización do roubo
      • A interrupción tráxica do galeguismo
      • Represión do maxisterio estradense
      • Mulleres, dignidade e rebeldía
    • Imaxes >
      • Vitimas do franquismo
    • Listaxes >
      • A Estrada >
        • Fuxidos da parroquia de Guimarei
        • Presos en San Simón
      • Terra de Montes >
        • Beariz
        • Cerdedo
        • Forcarei
    • Lugares >
      • A casa do pobo de Deán (Cerdedo)
      • A república de Guimarei
      • Campo de Laudas
      • Ponte do Regueiro
      • Quilómetro 1 da Avenida de Buenos Aires: Aquí se fusilou
      • Simboloxía franquista
    • Nomes >
      • Antonio Sueiro Cadavide
      • Alfonso Ramiro Castro Dono
      • Alfredo Iglesias Álvarez
      • Candido Tafalla Froiz
      • Manuel Brea Abades
      • Manuel Garrido "O resucitado"
      • Francisco Varela Garrido
      • Isolino Feros Salgueiro
      • José Mª Baliño Sánchez
      • José María Pena
      • Manuel García Barros
      • Antonio Fraguas Fraguas
      • Jesús Ignacio Puente Fontanes (Balseiros)
      • Bernardo Mato Castro
      • Hixinio Carracedo Ruzo >
        • Fotos homenaxe a Carracedo na Somoza no seu 75 cabodano
      • José Gómez Rivas
      • José Mª Taberneiro
      • José Rodríguez Sangiao
      • Manuel Puente Porto
      • Manuel Coto Chan
      • Martiño Ferreiro Álvarez
      • Ramón Fernández Rico
      • Ventín, 5 da mesma familia fusilados xuntos
    • Represores >
      • Padre Nieto
    • Testemuños >
      • David García Insua
      • Roxelio Arca
  • Movementos
    • Asociacionismo cultural >
      • A.C. A Estrada >
        • Antonio Fraguas e o monumento aos mártires
        • Enterro da Sardiña
        • Mostra de artesanía da Estrada
        • Simposio de literatura galega de autoría estradense
      • A. C. O Brado
      • Contrarretranca
      • A. C. Vagalumes >
        • Actividades >
          • Conmemorar Carvalho Calero
        • Vídeos
        • Publicacións
        • Fotos
      • AEC Verbo Xido >
        • Carteis e publicacións
        • Defensa das árbores autóctonas
      • Capitán Gosende
      • CETMO
      • Colectivo Portalén
    • Ecoloxismo >
      • Invasión eólica
    • Emigración >
      • Arxentina
      • Brasil
      • Cuba >
        • Nomes >
          • Manuel Álvarez Fuentes
          • Jesús Barros López
    • Ensino >
      • Primaria >
        • CEIP de Figueroa >
          • CEIP de Figueroa (A biblio de Carola)
        • CEIP Cabada Vázquez
        • CEIP Pérez Viondi
        • CEIP Villar Parama
        • CEIP O Foxo >
          • As nosas cousas
          • Bilbioteca
          • Peque Xenios
          • Pereiriños
      • Secundaria >
        • IES Nº 1 >
          • Fotos
        • IES Manuel García Barros >
          • As nosas letras
        • IES Plurilingüe Antón Losada Diéguez
        • IES Chano Piñeiro >
          • O Chaniño - Biblioteca
          • Lingua de Montes
    • Feminismo >
      • Asociacionismo >
        • Colectivo Feminista
        • Espadela >
          • A muller na Terra de Montes (Exposición do CETMO)
          • Festa da Vincha
    • Loita labrega
    • Movemento obreiro
    • Movemento veciñal >
      • Contra a suba do IBI na Estrada
      • Loita contra a fusión de Cerdedo
    • Normalización lingüística >
      • Conflito do Foxo
      • Letras galegas 1970 na Estrada
      • Queremos Galego
    • Pacifismo
    • Política >
      • BNG
      • PSOE
      • PP
      • OUTROS
  • Arquivo
    • Foto >
      • Edificios
      • Eventos
      • Deporte
      • Industria
      • Nomes
      • Rúas
      • Xente
    • Vídeo >
      • Documentais >
        • CETMO
        • A Estrada románica
      • Filmes
      • Actos
      • Conversas
      • Imaxes
    • Audio >
      • Voces
    • Publicación >
      • Libros >
        • Ond´o sol facheaba ó amañecer. Vida e obra de Avelina Valladares. Xosé Luna Sanmartín
        • Vagalumes. Manuel Cabada Vázquez
        • A Estrada
      • Xornais >
        • Eco de la Estrada
        • El Emigrado
        • El Estradense
      • Revistas >
        • Contrarretranca
        • Cotaredo
        • Tabeirós Terra
        • Verbo Xido
      • Folletos

Xurxo Esquío

1973. Premios I Certame de Microrelatos, A.C. KEN KEIRADES ESPAZO ABERTO, I Certame Relato Curto. Lermos.gal, seleccionado e publicado no libro MIcrorelatos OTOÑO-INVIERNO de Diversidad Literaria, publicou o libro "Autoestopista"(2016). Guitarra, letrista e compositor en Esquíos.

Páxina de facebook

Ledicia

17/12/2017

0 Comments

 
​Alí estaba, sentado nunha cadeira de brazos azul que facía xogo cos seus zapatos e contrastaba co vermello do seu pantalón.
Gustáballe a roupa alegre, non rechamante, aínda que era consciente de que as cores vivas eran rechamantes.
Ademais da que el ocupaba, había outras dúas cadeiras de brazos naquel pequeno cuarto no que agardaba, dende había máis de media hora, a que o chamaran.
Unha muller e un home sentaban no resto.
Os dous moi quedos, vestidos como de loito, de rigoroso negro.
Co aceno serio, a ollada ao fronte, como temendo atoparse cos ollos dos seus compañeiros de agarda.
El non era un home competitivo en absoluto, aínda que alí estaba para facerse co posto, e iso aledaríao. Mais igualmente se aledaría, se o posto ía para calquera dos seus acompañantes.
A súa avoa, en paz descanse, inculcoulle dúas cousas dende ben cativo.
Unha non ven ao caso agora, a outra: a mellor reacción que podes ter ante as vicisitudes que a vida che presente é aledarte.
A alegría só trae consigo cousas positivas.
A tristura non leva a nada máis que a máis tristura.
Era unha magoa que este xeito de reaccionar tivera coma contrapartida habitual, desprezo, hilaridade e no peor dos casos comentarios do tipo: “este rapaz é parvo”.
-Parece que alguén ten o reloxo fóra de hora, non? -dirixiuse aos seus atribulados compañeiros cun sorriso sincero adobiando a súa faciana.
A muller virou a testa cara el sorprendida, e bosquexou un sorriso forzado.
Deseguido, continuou coa súa ollada cravada no linóleo.
O home ollou un intre de esguello cara Ramón, e asentiu coa testa dun xeito case imperceptible.
-A min as esperas lémbranme o necesario que é ás veces pararse a pensar, a pensar sen máis...non vos parece? -insistiu Ramón.
O home esta vez fixo caso omiso das verbas de Ramón e do seu tento de iniciar unha conversa.
A muller sorriu, esta vez dun xeito máis natural e desenfadado. Isto deu azos a Ramón, que proseguiu.
-Chámome Ramón, con quen teño o gusto de compartir espera? -preguntou alternando a ollada entre os seus dous acompañantes.
-...eu son Basilio, -respondeu o home impertérrito e con voz queda.
-Eu son Iria, e traballo para ReHuSa, -deixou uns segundos para comprobar o efecto das súas verbas. Supoño que vos soara o nome da empresa?
-Abofé que si! -respondeu Ramón enérxico.
O outro home pareceu sorprendido e non foi quen de articular palabra.
-Efectivamente -proseguiu a muller. O meu traballo aquí consiste en seleccionar á xente que eu considero máis apropiada para o posto en cuestión...-interrompe a aclaración para ollar a cada un dos presentes.
Basilio parece comprender o que aquela muller aínda non anunciou en voz alta.
-Ramón podes pasar, acabas de amosar un don de xentes que coroa o resto de probas que superaches. Parabéns, o posto e teu! -deseguido virase cara a Basilio-. Síntoo Basilio.


Haz clic aquí para editar.
0 Comments

Eskizofrenia

11/12/2017

0 Comments

 
Rondaba a nosa casa dende había varias semanas.
Fun eu quen me decatei en primeira instancia da súa incómoda presenza.
Un día chegas a casa despois de facer a compra, e hai un home parado diante da túa casa.
Un home con aspecto estraño, pero que ao mesmo tempo tenche un aire familiar, faiseche coñecido.
O día seguinte volves velo pola zona, preto da túa casa. E pensas en porque te lembra a alguén coñecido.
O cine.
Recórdate ao típico psicópata de película americana, un asasino en serie.
Cando fas ese descubrimento, malia saber que todo é produto do teu maxín, un desacougo acompáñate ata que pasados un par de días sen volver a ter novas daquel misterioso home, pensas no parva que fuches e esqueces o tema.
Ata aquí o que poderíamos denominar como a primeira etapa, a toma de contacto, con aquel visitante.
A existencia dunha parada vivindo na casa dos pais máis alá dos trinta e cinco anos é difícil, pero non queda outra.
Que a parella ideal coa que te bombardea o cine e demais contos, non apareza por ningures tampouco axuda; e que os teus amigos e amigas so saiban falar de cueiros, remata de fixar un negro panorama para a interesada, neste caso.
A tranquilidade dura un par de semanas.
Pasado ese tempo, un día érgome a media mañá, despois dunha tola noite de festa cunha amiga que non vía dende había tempo.
Pasamos unha das noites máis divertidas da miña vida.
Descorro a cortina do meu cuarto, aínda con lagañas nos ollos. Arrimada ao bordo da fiestra paseo a miña ollada polo exterior. Alí está.
Volve o desacougo de súpeto.
Leva unha especie de bufanda que lle resgarda a cara das olladas alleas e un gorro escuro que evita mesmo adiviñar a cor do seu cabelo.
As mans detrás, ao lombo.
Mais nin sequera todo iso pode agochar o seu nariz, que agroma entre o escuro da súa face coma se fora o cumio dun volcán en erupción. Ese nariz que tan familiar se me fai, e que remata sendo fetiche dos meus pesadelos.
A mesma roupa que levaba as outras veces.
De entrada non lle digo nada a miña nai. Ela está atarefada sempre coas cousas da casa, para ela son o máis importante do mundo. Senón queres meterte en leas con ela, mellor non dar a túa opinión ao respecto.
Que se as novas alfombras do corredor que ben quedan, que se hai que mercar máis vasos que so quedan unha ducia e calquera día ven alguén a tomar algo e non hai para todos.
Aínda así un día sacudindo as alfombras pola fiestra da ventá viuno. Nada fora do normal para ela que non ten por costume ser moi observadora co que sucede de cancela para fóra.
Pero o día seguinte tamén o viu. E o seguinte. E así toda semana.
Entón entra en pánico e cóntamo á noite, mentres meu pai cea so, como adoita facer mentres ve as novas na televisión.
Eu esa semana estou fóra, en casa dunha amiga, nunha localidade próxima, facendo un proxecto de empresa que agardo sexa o catalizador para abandonar o niño familiar.
Regreso un venres.
Cando chegas a túa casa, a que consideras o teu fogar, o sitio do mundo onde te sintes máis segura, despois de cinco días de ausencia, e a túa nai recíbete con cara de circunstancias...aquí pasa algo, pensas.
Cando despois da cea, conta que hai un home que nos axexa, e vexo que está aterrorizada, toda a seguridade que me da o meu fogar salta polos aires, esnaquízase nun intre.
Regresaba coa convicción de que todo fora unha casualidade, que non pasaba nada anormal. Trabuqueime.
A partir de aquel día a paranoia.
Dun xeito temesiño comezamos a confiar unha na outra o que pensamos daquel home. Cales poden ser as súas intencións.
Aquilo é claramente un erro.
O que comeza coma un xeito de tranquilizarnos mutuamente e de compartir as nosas inquedanzas con respecto a aquela visita non desexada, muda nun acto de febril desacougo.
O que os detractores dos fenómenos paranormais, e os psicólogos, chaman histeria colectiva ou psicose colectiva.
O home do nariz vermello, vixiante, calado, matinando en facernos a min e a miña nai as maiores maldades. De momento olla. So olla.
Pero de seguro que leva un coitelo, un enorme coitelo de matachín, agochado baixo a roupa. Listo para mutilarnos e quizais gardarnos por partes no conxelador, e alimentarse da nosa carne.
Miña nai máis eu cada día estamos máis asustadas coa teima daquel home, pero non somos quen de preocupar a meu pai con aquilo.
Calámolo para nós, incorporámolo aos nosos pesadelos.
Pode haber maior maldade que deixar que matines que o peor que es capaz de imaxinar vaite pasar a ti?
Non sabes cando, pero esa insistencia diaria, esa lembranza continua que semella dicir: aquí sigo, pode ser hoxe ou mañá, pero sabes que vai pasar.
Co paso dos días aquel home perde a vergoña e a precaución.
Achégase dun xeito cada vez máis descarado á casa. Fica parado perante a cancela, a piques de traspasar o limiar pero sen chegar a facelo.
Fita cara a miña fiestra, e así queda parado durante minutos, tan alto coma é.
Aproveita cando meu pai está traballando para facer a súa parada diaria, como se fora seu traballo, chova ou faga sol.
El olla, só olla. O home que olla, que maldade.
Ao comezo a súas visitas duran cinco minutos. Cinco minutos de terror. As dúas abrazadas diante da fiestra do meu cuarto fitando cara el.
Agardando que non de un paso máis. Que aquel non sexa o día escollido para levar a cabo seu sinistro cometido.
Pero non pasa nada. El fita cara miña ventá, e nos tras ela fitamos cara el.
Pouco a pouco as visitas aumentan en duración.
Dez minutos. Quince minutos. Media hora.
A hora da visita, sempre pola mañá, varia.
Até que se produce, eu máis miña nai non facemos outra cousa que perder tempo mentres non chega o noso visitante.
Finximos estar ao noso, pero de xeito soterrado o noso pensamento está naquel home.
Miña nai pela unha pataca durante horas.
Eu leo un importante traballo relativo o meu proxecto sen pasar de páxina en toda a mañá.
Un día sucede algo curioso.
O noso visitante non se presenta. Despois de semanas de visitas regulares, ese día non ven.
As dúas estamos incómodas ese día. Meu pai está enfermo, un forte catarro, nada grave. Pero ese día non vai traballar.
A nos parécenos unha intrusión. Non o dicimos en voz alta. Pero as dúas pensamos o mesmo de seguro.
Menos mal que non sae da cama, da súa habitación.
Non sei como explícalo. Pero o feito de que non veña o noso “amigo”, lonxe de aliviarnos, provócanos un fondo desacougo ás dúas.
Ficamos nerviosas, coma adictas que non poden acceder a súa dose.
Berramos entre nós pola cousa máis miúda.
Que se non sabes pechar a porta máis a modo, que se baixes o volume da televisión que o teu pai durme, que se a ver se atopas traballo que xa está ben de vivir á nosa conta.
Non cabe a dúbida. Estamos a vivir o noso particular síndrome de Estocolmo.
Ese foi o primeiro sinal de alarma. A partir de ese día a miña preocupación aumenta.
O día seguinte o alivio ven coa visita do noso “amigo”.
Recibimos a nosa dose de terror desacougante.
Meu pai volve ao traballo. Estamos as nosas anchas, matando o tempo.
Agardando a súa visita. Co medo paralizante de que á ausencia se perpetúe.
Chega coma sempre, camiñando moi a modo, como se non tivese claro o camiño.
Parase diante da cancela da casa e queda fitando á miña fiestra, tan alto como é.
A miña nai máis eu recuperamos a nosa conexión especial de súpeto.
Abrazámonos mentres ollamos para el.
Pasan os minutos. Estamos mergulladas nunha especie de éxtase aterrador.
Un terror que nos alimenta, que anhelamos cada día.
O medo a ser desmembradas por aquel descoñecido.
O terror a ser violadas, humilladas.
Entón ocorre.
O home que fica parado de súpeto espirra.
O involuntario movemento fai tremer a bufanda que lle cubre o rostro, até o punto de, por unha milésima de segundo, facernos crer que imos a ser testemuñas da face do noso visitante.
O home reacciona a tempo e bota a man á bufanda que volve ao seu sitio.
O seu nariz está máis colorado e vermello que nunca. Tamén é certo que estamos en xaneiro e vai frío.
Despois de iso, segue impertérrito durante varios minutos máis antes de retirarse coma veu. Camiñando de xeito quedo.
Levo semanas sen descansar.
Semanas dun sono intranquilo e sementado de pesadelos, todos co mesmo protagonista.
As miñas pálpebras inferiores están rodeadas de manchas escuras o mesmo cas da miña nai.
Olleiras. Cansazo. As dúas alouladas. Cheas de medos e máis medos.
Decido falar de elo abertamente coa miña nai.
“Temos que contarllo a papá, e se é preciso poñer unha denuncia onde corresponda”.
Miña nai oponse. Que se xa sei coma é meu pai, que se é capaz de matalo.
Que el é home de poucas palabras, que non vai atender a razóns con aquel home.
Que o mata.
Que non quere ver ao seu home no cárcere.
Que se que mal fai aquel home, que non é pecado mirar.
“Pero mamá, acaso non estamos estarrecidas co medo?”
“Mirácheste nun espello mamá?”
Que se son unha esaxerada, que así non lle estraña que non atope traballo.
Que aos homes non lle gustan as mulleres fantasiosas e problemáticas.
Que máis me vale pechar a boca se non quero matala dun desgusto.
“Que queres hoxe para comer filla?”
Pregunta de seguido coma se estivesemos falando da climatoloxía.
A miña preocupación aumenta. Sei ben coma é miña nai.
É das que agocha, disimula.
Non recoñece os problemas. Elúdeos. Agóchaos. Óbviaos.
Recoñecelos abertamente? Xamais.
Todo vai ben. Somos xente normal, coma todo o mundo.
Isto todo non obvia que todos os días acudamos xuntas á nosa cita co terror.
Creo que lle estou collendo cariño a aquel descoñecido.
Cada vez teño menos medo de el. E iso dáme medo. Outro tipo de medo.
Medo pola nosa cordura, pola nosa saúde mental.
Contarlle o que pasa a meu pai pode que non sexa boa idea.
Tamén é certo que chegados a este punto cada vez dáme máis reparo falar con el.
Nunca tiven moita confianza con el, sempre se mantivo distante, coma subido nunha torre de vixía.
Cumpre co seu deber e nada máis.
Nova visita do noso descoñecido.
Decido ollalo eu soa.
Pecho a habitación e non deixo que miña nai me acompañe.
Ela non o toma ben.
Bate na porta coma se estivese tola. Maldice. Insúltame.
O descoñecido hoxe ten algo diferente.
Agora miña nai chora, laméntase da súa existencia.
O home leva un obxecto brillante nun peto do abrigo escuro que o o cubre ata os nocellos.
Cravo a miña ollada naquel obxecto, tentando descubrir de que se trata.
Semella que el é consciente da miña teima.
Saca unha das súas enluvadas mans tras do lombo, e metea no peto onde sobresae o brillante obxecto.
Pasados uns segundos saca a man do peto co obxecto entre os dedos.
É un coitelo. Ten o mango de madeira, adobiado con motivos metálicos que coruscan.
Acabouse.
Boto a man ao meu teléfono móbil.
Miña nai segue berrando, chorando e batendo na porta, pero de xeito máis maino, coma con resignación.
Busco na memoria o número da policía municipal e chamo.
Veñen por el.
Resulta ser meu pai.
Esquizofrenia dixeron.

Este relato resultou gañador no 2016 do Certame de Relato Curto de Lermos.gal


0 Comments
    Imagem

    Xurxo Esquío​

    Naceu no Bierzo, criouse no Barco de Valdeorras e vive en Ouzande. Diplomado en Ciencias Empresariais pola USC e con estudios parciais en Informática de Xestión, porque algo había que facer naqueles momentos, pero sen interese en ambas materias. Sempre con inquietudes musicais e literarias, ten colaborado en diversos medios como pseudo-xornalista musical (Dioivo, Dot Galicia,Mentesdeacido.net...),e  escollérono para colaborar coa Popular 1, onde non chegou a escribir nin unha liña por desacordo co redactor xefe. Tivo seu proprio programa de radio-podcast( emitido en Radio Filispim) que tamén daba nome ao seu blogue musical, O Rockisome. Formou parte como guitarra e compositor dos Micropuntos, un grupo de punk-rock barquense que chegou a ter un contrato discográfico que nin sequera asinaron por diferentes motivos. Máis tarde, xa vivindo na Estrada, formou Esquíos, onde continúa como guitarra, letrista e compositor e cos que  leva editado oito discos até o de agora. Escribiu a súa primeira  novela con vinte e dous anos, aínda que non chegou a facer nada con ela que non fora ensinarlla a algunha moza que outra, porque naquela época a cousa vestía moito. Dende aquela, ten escrito varios relatos, contos e novelas curtas, aínda que non é até hai pouco cando comeza airear a súa produción. Descríbese a si mesmo do seguinte xeito: Comigo crece o caos, pero eu son máis alto.

    Histórico

    Mayo 2018
    Diciembre 2017
    Noviembre 2017
    Noviembre 2016
    Octubre 2016

    Categorias

    Todos

    Fuente RSS

Powered by Create your own unique website with customizable templates.