Falecemento da amiga e valedora de Ken keirades na Arxentina
Carlos Loureiro
Faleceu a “Netiña” de García Barros, de Ken Keirades, como sempre aludía ela a el. A amizade de García Barros con Cecilia veu a raíz da veciñanza -Salvaterra do Miño- do seu marido, Domingo Abril, co marido da mestra de Callobre, dona Claudina, Domingo Lemos Suárez. Esta correspondencia que se establece entre Cecilia e García Barros a partir do 1954 foi precisamente un dos motivos, en conxunto con revistas... que levaron ao carabineiro Lemos, a Francisco Fernández Del Riego e a García Barros ao cárcere de Pontevedra no ano 1955. Unha simple xustificación para lles demostrar a estes galeguistas e antifranquistas quen mandaba... A correspondencia coa súa “amizade arxentina” foi para Garcia Barros como unha liberación e ao mesmo tempo coma un elo imprescindíbel para un home case octoxenario. Ademais alá en Bos Aires estaba outro amigo común que era Neira Vilas e outros exiliados. Alí participaban en todo tipo de actividades culturais, especialmente nas que concernían á nosa cultura galega, de maneira significativa na AGUEA. A raíz desta amizade, Cecilia mandáballe libros e revistas para acá (“Non agardei por ninguén” de Ramón de Valenzuela, “Revista Galicia Emigrante”...) e García Barros mandáballe obras dende aquí, propias e doutros autores.
Cecilia Alcoba xunto con David Ovidio, fillos de García Barros, nos encontros para o estudo deste autor
No ano 1992, con motivo dos ENCONTROS PARA UN ESTUDO. Manuel García Barros. Unha vida, unha obra, un pensamento, Cecilia, á que lle acababa de finar o marido, acudiu á chamada do Concello da Estrada para viaxar até aquí e participar nos citados encontros deixando fonda constancia desa tan importante amizade nos derradeiros anos da vida do seu “avó”. Dende que comezou a tratala de “Miña dona, miña señora” até ir collendo fonda confianza para chegar a tratala na correspondencia como “Miña neta, miña santiña, miña adourada netiña”.
Esta profesora da Universidade de Bos Aires faleceu o 14 de Xullo deste ano, aínda que as novas deste pasamento apareceron por acá arestora.
Ela sempre mantivo unha correspondencia coa Estrada especialmente con Xoán Carlos Garrido, con David Otero e cun servidor. E sempre continuando coa teimosía de anos atrás con García Barros de mandar para acá libros e revistas, así como información.
Esta profesora da Universidade de Bos Aires faleceu o 14 de Xullo deste ano, aínda que as novas deste pasamento apareceron por acá arestora.
Ela sempre mantivo unha correspondencia coa Estrada especialmente con Xoán Carlos Garrido, con David Otero e cun servidor. E sempre continuando coa teimosía de anos atrás con García Barros de mandar para acá libros e revistas, así como información.
Fuente RSS
