Calros Solla
Plano cenital do petróglifo do Pousadoiro III.
Chamados á mobilización en abril de 2012, os formantes do colectivo Capitán Gosende perseveramos en darlle continuidade e completude ao proxecto de intervención cultural desenvolvido pola asociación Verbo Xido na comarca de Montes ao longo da súa década de existencia (2001-2012), esforzo asociativo no que nos involucramos de a feito e do que, honrosamente, provimos. Antes da irrupción de Verbo Xido na escena cultural, en Cerdedo non había res (para atopar antecedentes debemos retrotraérmonos aos tempos da República) e, moito nos tememos que, cando os de Capitán Gosende queiramos ceder a nosa veceira, non haberá quen a reclame.
Emporiso, semana a semana, aproveitando o pouco lecer que nos dispensa a trasfega cotiá, empregamos o noso entusiasmo inconformista e mais os medios de difusión ao noso alcance para ofrecer de Cerdedo e da comarca unha imaxe alternativa e vivificante, en contraste coa prostración institucional e a resignación da maioría.
Velaquí unha mostra. Organización de visitas e itinerarios: Roteiro Sarmiento (dende 2002), Roteiro da Montaña Máxica (perto de 5.000 visitantes guiados), Roteiro do Pedre Milenario, Roteiro da Pantalla (este ano celebraremos a IX edición), aldea vella de Vichocuntín... Investigación e salvagarda da Memoria Histórica: Proxecto Campo das Laudas, cabodano dos mártires da Ponte do Barco... Valorización e defensa do noso patrimonio natural, etnográfico, arqueolóxico (75 estacións petroglíficas descubertas en Terra de Montes) e arquitectónico. Recolleita do patrimonio inmaterial: grazas ao mecenado da editorial Morgante, creación da colección Cerdedo in the Voyager (a piques de editarse o título nº 20), etc., etc.
Desculpen a compracencia do exordio. A falla de resonancia que o noso tan modesto coma desinteresado labor ten entre os directamente beneficiados fai que, de cando en cando, nos apeteza levar unha mañiza de flores á nosa tumba.
Metámonos en fariña. En Capitán Gosende estamos a vivir xornadas ben gozosas. Días pasados, a tropa deu cun filón petroglífico na aldea de Cuíña (Quireza). A fronde impenetrábel (que poucas veces nos detén) delongou a descuberta dos gravados rupestres do Pousadoiro. Mais nunca é tarde...
Abelloados polo achado dos sitios arqueolóxicos do Pousadoiro I e II, recuncamos ao día seguinte na esculca daqueles predios e, como esperando a quen o busca, batemos cun terceiro panel.
Denominado “petróglifo do Pousadoiro III” (coordenadas.- X: 543.959; Y: 4.711.290; alt. 540 m), a inscultura localízase no bordo inferior dun bolo granítico que sobrancea no pedregal. A sección do penedo elixida para dispor a talla caracterízase pola súa cor abrancazada, en contraste co máis da pedra. No soporte faise evidente a ausencia da carapa de mofo e lique. Deducimos pois, que, até non hai moito, o gravado se ocultaba e gorecía tras unha barreira vexetal (toxo, urce...) que, con certeza, desapareceu por mor do incendio forestal que afectou o lugar hai uns meses.
O petróglifo do Pousadoiro III componse de 25 coviñas de tamaños e fondura disimilares. 19 das 25 concavidades forman un agrupamento. Neste conxunto, 10 coviñas alíñanse describindo (liña punteada) un arco que semella contornar as restantes. A uns 150 cm cara ao norte das anteriores, advertimos a presenza doutras 6 coviñas illadas.
No petróglifo, a coviña meirande (tamén a máis profunda) atinxe os 10 cm de diámetro. A máis pequena acada os 3 cm.
A día de hoxe, xa son 55 os gravados rupestres consignados en Cerdedo, 14 máis ca os rexistrados no libro O legado dos homes pequenos (2017).
En Capitán Gosende esforzámonos por non sucumbir á fusionada moribundia de Cerdedo, malia que, con frecuencia, a nosa tarefa sexa tan rendíbel como urrar no deserto.
Hai alguén aí!?
Emporiso, semana a semana, aproveitando o pouco lecer que nos dispensa a trasfega cotiá, empregamos o noso entusiasmo inconformista e mais os medios de difusión ao noso alcance para ofrecer de Cerdedo e da comarca unha imaxe alternativa e vivificante, en contraste coa prostración institucional e a resignación da maioría.
Velaquí unha mostra. Organización de visitas e itinerarios: Roteiro Sarmiento (dende 2002), Roteiro da Montaña Máxica (perto de 5.000 visitantes guiados), Roteiro do Pedre Milenario, Roteiro da Pantalla (este ano celebraremos a IX edición), aldea vella de Vichocuntín... Investigación e salvagarda da Memoria Histórica: Proxecto Campo das Laudas, cabodano dos mártires da Ponte do Barco... Valorización e defensa do noso patrimonio natural, etnográfico, arqueolóxico (75 estacións petroglíficas descubertas en Terra de Montes) e arquitectónico. Recolleita do patrimonio inmaterial: grazas ao mecenado da editorial Morgante, creación da colección Cerdedo in the Voyager (a piques de editarse o título nº 20), etc., etc.
Desculpen a compracencia do exordio. A falla de resonancia que o noso tan modesto coma desinteresado labor ten entre os directamente beneficiados fai que, de cando en cando, nos apeteza levar unha mañiza de flores á nosa tumba.
Metámonos en fariña. En Capitán Gosende estamos a vivir xornadas ben gozosas. Días pasados, a tropa deu cun filón petroglífico na aldea de Cuíña (Quireza). A fronde impenetrábel (que poucas veces nos detén) delongou a descuberta dos gravados rupestres do Pousadoiro. Mais nunca é tarde...
Abelloados polo achado dos sitios arqueolóxicos do Pousadoiro I e II, recuncamos ao día seguinte na esculca daqueles predios e, como esperando a quen o busca, batemos cun terceiro panel.
Denominado “petróglifo do Pousadoiro III” (coordenadas.- X: 543.959; Y: 4.711.290; alt. 540 m), a inscultura localízase no bordo inferior dun bolo granítico que sobrancea no pedregal. A sección do penedo elixida para dispor a talla caracterízase pola súa cor abrancazada, en contraste co máis da pedra. No soporte faise evidente a ausencia da carapa de mofo e lique. Deducimos pois, que, até non hai moito, o gravado se ocultaba e gorecía tras unha barreira vexetal (toxo, urce...) que, con certeza, desapareceu por mor do incendio forestal que afectou o lugar hai uns meses.
O petróglifo do Pousadoiro III componse de 25 coviñas de tamaños e fondura disimilares. 19 das 25 concavidades forman un agrupamento. Neste conxunto, 10 coviñas alíñanse describindo (liña punteada) un arco que semella contornar as restantes. A uns 150 cm cara ao norte das anteriores, advertimos a presenza doutras 6 coviñas illadas.
No petróglifo, a coviña meirande (tamén a máis profunda) atinxe os 10 cm de diámetro. A máis pequena acada os 3 cm.
A día de hoxe, xa son 55 os gravados rupestres consignados en Cerdedo, 14 máis ca os rexistrados no libro O legado dos homes pequenos (2017).
En Capitán Gosende esforzámonos por non sucumbir á fusionada moribundia de Cerdedo, malia que, con frecuencia, a nosa tarefa sexa tan rendíbel como urrar no deserto.
Hai alguén aí!?
Petróglifo do Pousadoiro III.
|
Bolo granítico do Pousadoiro.
|
Fuente RSS
